Ulga abolicyjna

Od tego roku zapowiedziano w Polsce likwidację ulgi abolicyjnej, dzięki której nie trzeba było płacić podatku od tego, co zarobiliśmy za granicą, jeśli nie uzyskaliśmy w Polsce żadnego wynagrodzenia lub gdy przez kilka miesięcy w roku osiągaliśmy dochód za granicą, a potem wracaliśmy do kraju.

Po likwidacji/ograniczeniu ulgi abolicyjnej należny podatek okaże się dużo wyższy niż obecnie. Zmiana ma polegać na tym, że dochody osiągane za granicą (w tym z Irlandii) będą sumowane z tymi, które uzyskano w Polsce, a od całej kwoty będzie naliczany podatek PIT. Jeśli wykażemy, że zapłaciliśmy podatek w kraju, w którym pracowaliśmy, będziemy mogli odliczyć tę wartość od podatku, jakiego będzie żądała od nas polska skarbówka. W rozliczeniach podatkowych za 2020 r. trzeba będzie więc uwzględnić także zarobki uzyskane w takich krajach jak: Wielka Brytania czy Irlandia. Chodzi o te państwa, z którymi Polska ma podpisane wciąż niekorzystne dla podatników umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z konstrukcją umożliwiającą płacenie podatku w kraju zarobku, a od nadwyżki – dodatkowo w Polsce, zgodnie z polskimi stawkami podatkowymi. „Kwotę abolicyjną” wprowadzono właśnie po to, by te niekorzystne zasady zniwelować bez konieczności renegocjowania umów międzynarodowych, teraz jednak praktycznie wrócimy do płacenia dwóch podatków dochodowych.

Nowe przepisy dotkną Polaków, którzy będą musieli zapłacić PIT według polskiej tabeli podatkowej. A że większość z nich uzyskuje dochody wyższe niż ok. 20 tys. euro, część z nich obejmie stawka 32 proc. – dużo wyższa niż np. w Holandii, Austrii czy w Irlandii (od 01.01.2020 r.), z którymi Polska ma podpisane umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z zastosowaniem metody odliczenia proporcjonalnego.

 Metoda proporcjonalnego odliczenia

Zastosowanie tej metody oznacza, że dochód osiągnięty za granicą podlega opodatkowaniu w Polsce, ale od należnego podatku odlicza się podatek zapłacony za granicą. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć wysokości podatku przypadającego proporcjonalnie na dochód osiągnięty za granicą.

Taki sposób unikania podwójnego opodatkowania przewidują umowy zawarte z państwami:

Arabia Saudyjska, Armenia, Australia, Austria od 01.01.2019; Belgia od 01.01.2021; Chile, Dania od 01.01.2021; Egipt, Finlandia od 01.01.2020; Gruzja, Holandia, Indie, Iran, Irlandia od 01.01.2020; Izrael od 01.01.2020; Japonia od 01.01.2020; Kanada od 01.01.2021; Katar, Kazachstan, Kirgistan, Korea Południowa, Litwa od 01.01.2020; Macedonia, Malezja, Mołdawia, Norwegia od 01.01.2021; Nowa Zelandia od 01.01.2020; Rosja, Słowacja od 01.01.2020; Słowenia od 01.01.2019; Syria, Tadżykistan, USA, Uzbekistan, Wielka Brytania od 01.01.2020.

Ponadto należy pamiętać, że metodę proporcjonalnego odliczenia stosujemy do dochodów z państw, z którymi Polska nie ma zawartej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, np. Argentyny, Bahamów, Brazylii, Ekwadoru, Haiti, Kuby, Liechtensteinu, Monako, Nigerii, Panamy, San Marino, Seszeli, Wenezueli.

 Metoda wyłączenia z progresją

Taki sposób unikania podwójnego opodatkowania przewidują umowy zawarte z większością krajów europejskich, mianowicie z: Albanią, Cyprem, Chorwacją, Czechami, Danią, Estonią, Finlandią, Francją, Grecją, Litwą, Łotwą, Niemcami, Portugalią, Rumunią, Słowacją, Szwecją, Turcją i Włochami. Zastosowanie tej metody oznacza, że dochód zagraniczny jest zwolniony z podatku w Polsce. Jednakże dla ustalenia stawki podatku od pozostałego dochodu – osiągniętego w Polsce – stosuje się stawkę podatku właściwą dla całego dochodu, tj. łącznie z dochodem osiągniętym za granicą.